Blergh...

Het maakt eigenlijk niet uit of je naar Ierland verhuisd of slechts een straat verderop. Maar het opruimen en sorteren van al die rommel die je in jaren verzameld hebt is bepaald geen leuk werk.

Gelukkig ben ik al een paar jaar geleden begonnen met uitdunnen. Niet omdat ik toen al wist dat ik zou gaan emigreren, maar omdat ik mij realiseerde dat ik werkelijk aan het omkomen was in het papier. Ik schat dat ik toen toch wel zo'n acht (8!!) kubieke meter papier in huis had. Exclusief mijn boeken en tijdschriften...

Het opgeven van verschillende vrijwilligersfunctie maakt het gelukkig ook mogelijk die archieven af te stoten. In één geval scheelde dat gelijk al drie kubieke meter. En daarna ben ik doos voor doos verder gegaan met weggooien. De Groninger Archieven hebben al een paar leuke bijdragen gekregen en de drumband kon mijn hoeveelheid oud-papier ook bijzonder waarderen.

Juist met die bloedhete dagen ben ik lekker opgeschoten. Een vel papier pakken, beoordelen en in een doos of op een stapel mikken valt zelfs met bloedhitte nog wel te doen. Het gaat alleen zo langzaam...

Maar goed, nog zeven dozen en doosjes te gaan...

Curriculum Vitae

Reeds geruime tijd ben ik in Ierland op banenjacht. Ik heb weinig zin daar te gaan leven van een bijstandsuitkering of op kosten van mijn zwager. Nog afgezien daarvan: ik wil mijn eigen geld hebben en dit dus ook naar eigen inzicht uit kunnen geven.

Ik ben dus ook al geruime tijd begonnen met mijn basis-CV te vertalen. Tjonge, wat is dat een monsterkarwei. Taalkundig valt het nog wel mee. Maar de klus zat hem vooral in het vertalen van mijn opleidingen en werkervarin. Ze hebben in Ierland een wezenlijk ander schoolsysteem dus heeft het geen zin om mijn opleidingen 1-op-1 te vertalen. Bij elke opleiding moest ik dus een extra omschrijving toevoegen om het niveau aan te geven. Ook de werkervaring gaf de nodige problemen. Ik heb voor verschillende verenigingen en stichtingen gewerkt met namen als wijkraad, bewonersvereniging en dergelijke. Als je dat vertaalt, kom je steeds bijna op dezelfde woorden uit. Terwijl het toch echt verschillende organisaties waren...
Het Engels heeft helaas veel addertjes onder het gras voor mensen die hun CV gaan vertalen.

Inmiddels ben ik nu ook aan de echte banenjacht begonnen. Ik heb al bij een paar bedrijven een kort gesprek gehad over mijn banenjacht. En tot mijn verbazing wilde alle bedrijven mijn CV wel hebben om even te kunnen bekijken. Dat biedt dus zeker perspectieven.
Ook heb ik mij inmiddels aangemeldt bij FAS, de Ierse versie van het CWI. Zij hebben een aardige website met een hoop informatie over allerlei regelingen. Maar ook is er een overzicht van banen (voor de werkzoekenden) en de werkzoekenden (voor de werkgevers). Om je eigen CV daar op het net te zetten is een simpele aanmeldingsprocedure voldoende. Tot nu toe heb ik nog niets gehoord, maar dat verbaasd mij eigenlijk niet. Ik heb namelijk ook aangeven dat ik pas vanaf komend voorjaar beschikbaar kom op de Ierse arbeidsmarkt. Ik neem aan dat men even wacht met werven van personeel tot het seizoen weer op het punt van beginnen staat!

Voorkom rampen!

Eén van de dingen waar ik heel snel door andere Ierlandgangers op gewezen werd was mijn geboortebewijs. Voor verschillende officiële zaken, bijvoorbeeld een huwelijk, heb je dat bewijs nodig. Dus ik ben even gaan zoeken of ik dat bewijs ook via internet kon bestellen. Mijn geboorte-gemeente maakte daar geen problemen van en voor slechts € 10,20 was ik de eigenaar van een fraai Nederlandstalig geboortebewijs. Ehm, Nederlandstalig? Kunnen ze dat in Ierland lezen dan? Afijn, voor nog een keer € 10,20 was ik de eigenaar van een internationale versie van mijn geboortebewijs. :-)

Met name andere (potentiële) Ierlandgangers wil ik even waarschuwen voor dit geboortebewijs. Niet dat het kostbaar is of lange levertijden heeft, maar het is iets wat je vanuit Nederland moet regelen. Dus vóór het vertrek naar Ierland. In mijn geboorte-gemeente werd de regel gehanteerd dat je hem via internet kon bestellen wanneer je een Nederlands adres hebt. Heb je echter een adres in het buitenland, dan moet men van het Rijk eisen dat je het bewijs in persoon op komt halen. Je mag dus vanuit het buitenland dan even langs je geboorte-gemeente om je geboortebewijs op te halen. Deze onhandige maatregel is genomen om identiteitsfraude te voorkomen.

En aangezien een gewaarschuwd mens voor twee telt:
Koop een internationale versie van je geboortebewijs VOOR dat je naar Ierland vertrekt!

Boekjes...

Sommige voorbereidingen voor "De Sprong" klinken heel simpel, maar zijn in werkelijkheid monster-operaties. Zoals mijn besluit om niet meer dan 5 meter boeken mee te nemen naar Ierland. Ik moest toch wel even lachen toen ik mijn moeder deze doelstelling vertelde: zij stond mij met open mond aan te gapen....

Tja, het klinkt ook inderdaad heel opvallend wanneer een boekenliefhebber meedeelt minimaal zo'n 85% van zijn boeken weg te willen doen! Van ruim 30 meter boeken terug naar minder dan 5 meter.

Ik moet zeggen dat ik deze operatie steeds zwaarder ga vinden. Er blijken meerdere uitdun-rondes nodig te zijn om dit resultaat te gaan behalen. De eerste ronde was niet zo'n probleem. De slachtoffers waren grotendeels mijn stiefkinderen in de boekenkast, dubbele boeken (van sommige boeken heb ik later fraaiere exemplaren gekocht) en oude tijdschriften. Toch goed voor zo'n metertje of acht aan vrije plankruimte. De daarop volgende uitdun-rondes waren beduidend minder succesvol. Ik heb nog steeds een metertje of twaalf/dertien in de kast staan. En ik heb al een boel moeilijke keuzes moeten maken terwijl de pijnlijke keuzes zelfs nog moeten komen. Dat gaat nog een ware nachtmerrie worden.

Helaas staat een aardig deel (14 bananendozen vol) van de voorraad "afgeschreven boeken" nog steeds in mijn woonkamer. Na de eerste verkoopspurt is nu het tempo er even wat uit. Maar met wat geïnteresseerden in mijn kennissenkring, een paar rommelmarkten in de buurt, speurders.nl en een verkooppagina op mijn eigen website, gaat het vast nog wel lukken om een flink portie te verkopen. En anders kan ik vast nog wel Kringloopwinkel Mamamini een plezier doen.

Ruim 30 meter boeken als start, zo'n 13 meter als tussenstand. Dit gaat beslist wel lukken!

Hoe het begon...

Al geruime tijd overwoog ik Nederland te verlaten. Het kabinet is in een hoog tempo de economie en de gezondheidszorg aan het afbreken. De intolerantie neemt schrikbarende vormen aan. En om de haverklap wordt er weer een poging gedaan mij uit mijn (gesubsidieerde) baan te drukken.

Ik kan rustig af gaan zitten te wachten tot alle rampspoeden van het kabinet over mij heen komen spoelen. Maar ik kan ook voor mij zelf kiezen.
Vandaar dat ik begin 2004 het besluit heb genomen om alle voordelen en nadelen van een emigratie naar Ierland te gaan onderzoeken. Na een gedegen onderzoek, via onder meer de Ierse Ambassade, internet, mijn Ierse zwager, vrienden in Nederland en in Ierland, heb ik met Kerst 2004 het besluit genomen. Alle risico's, kosten en kansen stonden toen op een rijtje. En evenals de moeilijke keuze van Generaal Eisenhower op 5 juni 1944, aan de vooravond van D-Day, luidde het antwoord "O.K. We gaan." In concreto betekent dat "De Sprong naar Ierland" in maart/april 2006 ten uitvoer gelegd zou worden.

Maar voor "De Sprong" mogelijk is, moeten er nog een heleboel voorbereidingen getroffen worden...