De Sprong naar Ierland

Emigreren is een spannende actie. Het is geen eenvoudige beslissing om baan, huis en familie op te geven om in een "ver" buitenland een nieuw bestaan op te bouwen. In deze weblog beschrijf ik mijn belevenissen die vooraf gaan aan de definitieve Sprong naar Ierland.

Mijn foto
Naam:
Locatie: Milltown Malbay, Clare, Ireland

12 mei 2008

De zomer gaat weer van start

Eindelijk begint de zomer door te krijgen dat de zomertijd al geruime tijd geleden is ingegaan. De laatste week hadden we hier prachtig zomer weer, echter de laatste paar dagen afgewisseld met een flinke bui.

Dat de zomer aan het beginnen is, is ook te merken op het werk. Het aantal huwelijk neemt toe dus ben ik weer vaker aan het werk. Ik kijk het nog even aan deze maand alvorens ik mijn aanvullende uitkering (die gebonden is aan een maximum aantal dagen) weer op zeg. Ondanks de stuitende kritieken die ik kreeg van een aantal dodo's heeft het mij toch door de krappe winterperiode heen geholpen. En ik zie nog steeds niet in waarom ik als belasting-betalende werknemer geen recht heb op een aanvullende (geen volledige!) uitkering als mijn werkgever mij part-time aan de dijk zet!

In ieder geval heb ik de "May Bank Holiday Weekend" weer overleefd. Dit uis een weekeinde met een extra vrije dag (Bank Holiday) er achteraan. Met het mooie weer, twee huwelijken, het Johnny Burke Memorial Ball en krap personeel moest iedereen even op zijn tenen lopen. Ik had vier nachtdiensten van elk acht uur op het rooster staan maar mijn salarisstrookje heeft het over 39.5 gewerkte uren...

Vooral het Johnny Burke Memorial Ball was weer de gebruikelijke puinhoop. Dit bal is een zogenaamd "Black Tie"-evenement waarbij alle heren in jacquet dienen te verschijnen. Natuurlijk ga je er dan vanuit dat het gaat om Heren en Dames van een wat Betere Stand maar aan de bar is daar weinig van te merken. Het was gewoon ouderwets doorbuffelen.
Extra complicatie is dat de gehele eigenaars-familie (wijlen Johnny Burke was de oprichter van het hotel) aan de toog komt te hangen. En probeer dan maar eens de bar te sluiten. Goed, normaal sluit de nachtbar om 04.30 uur, nu was het 06.30 uur. En toen moest de hele tent nog schoon gemaakt worden, bijvoorkeur voor het einde van mijn dienst om 07.00 uur. Het zal niemand verbazen dat dat niet lukte. Uiteindelijk was het 09.30 uur voor ik klaar was. Ik zeg nadrukkelijk "voordat ik klaar was" en niet "voordat wij klaar waren". Normaal gesproken werk ik op dit soort drukke avonden onder leiding van de nachtmanager. Met mijn vorige manager was het zo dat wij samen aan het zwoegen waren om zo snel mogelijk klaar te zijn. De recent gestartte nachtmanager lijkt bang te zijn vuil en moe te worden en heeft het grootste deel van het schoonmaakwerk aan mij over gelaten. En wat hij wel gedaan had was van een bedroevende kwaliteit.
Ik zal wel zien of hij het lang vol houd maar intussen heb ik weer twee sollicitaties de deur uit...

Intussen is mijn ouwe moedertje ook goed bezig. Ze heeft laatst uitgeprobeerd hoe heet stoom was, wat haar een uitbrander van de huisdokter opleverde.
Veel fraaier is echter dat zij een probleem had met haar zicht. Reeds geruime tijd had zij problemen met verslechtering van haar ogen. De eerste afspraak met de oogkliniek kon niet doorgaan omdat mijn moeder toen in het ziekenhuis lag. En dus werd zij op Valentijsdag alsnog onderzocht en kreeg een recept voor een nieuwe bril. Het duurde een paar weken voor de glazen klaar waren en het ziekenfonds begreep dat zij daarvoor moesten betalen. Goed, voor een bescheiden bedrag had mijn moeder eindelijk een nieuwe bril. Alleen, ze kon nog steeds niet scherp zien. Dus na een maandje weer terug naar de winkel om de bril na te laten kijken. Die bleek in orde. Dus maar weer een afspraak gemaakt met de oogkliniek. En wat schets mijn verbazing: haar rechter oog is VOORUIT gegaan met een tamelijk flinke score. En dus hebben wij afgelopen donderdag haar nieuwe bril opgehaald, geheel gratis.
De moraal van dit verhaal: ernstige uitdroging heeft een flink effect op je ogen. Na opheffing van de uitdroging herstellen de ogen zich weer.

Ik ben nu weer aan het zwoegen met mijn website http://www.holidayinclare.ie. Nieuwe abonnee's, wijzigingen, aanvullingen en dergelijke. Maar met mijn nieuwe internetaansluiting gaat het allemaal veel makkelijker worden om dit op internet te krijgen. En het noodzakelijke onderzoek kan ik nu vanaf huis verrichten op de tijden die ik wil...

Slainte!

3 Comments:

Anonymous Anoniem said...

Eddy, ik steun he volledig in het hele uitkerings-gebeuren! Heb de discussie op de prikpagina gevolgd en vond het echt BELACHELIJK hoe sommigen reageerden! Je staat erboven, he?!

Verder leuk om weer wat te horen, als trouwe lezers leek het me goed dat eens te melden.
Groetjes!

23:01  
Blogger Eddy Landzaat said...

Ik vond het een tamelijk pijnlijke affaire!
Vooral omdat het in het ene geval ging om duidelijke discriminatie en in het andere geval om iemand die geen idee heeft hoe pijnlijk het is om door je werkgever naar de sociale dienst verwezen te worden.

02:22  
Anonymous Anoniem said...

ha die Eddy,
In Nederland komt het ook wel eens voor dat mensen tijdelijk de WW ingaan omdat er even geen werk is, mijn Oom overkwam dit. Het is natuurlijk wel een verschil of je de periode ervoor wel gewerkt hebt of dat je begint met een uitkering. Als ik je laatste verslag lees ben ik blij dat ik mijn oude vak als automonteur hier ook opgepakt heb, iets socialere werktijden.
Groetjes,
Marco

22:29  

Een reactie posten

<< Home