Slopen...

Dit keer geen constructief, maar puur destructief nieuws!
Natuurlijk klinkt dit heel erg maar gelukkig is het dat niet. Het geeft gewoon aan dat ik nu een nieuwe fase ingegaan ben: slopen en wegdoen.

Mijn boeken, platen, singels, witgoed en huisraad staan nu op mijn verkooppagina en/of op Speurders. Dat hoef ik nu "alleen" nog maar te verkopen. (Wat overigens nu soepel loopt!) Daar hoef ik dus niet zo veel tijd meer in te steken.

Nu ben ik dus spullen aan het slopen of verwijderen. Met hulp van mijn Moeder heb ik het hoekstuk van mijn L-vormig bureau losgehaald. Een naar klusje, aangezien dit blad aan de onderzijde vastzat met een groot aantal schroeven. Gelukkig begrepen de schroeven goed wat er van ze verlangd werd en had ik in een half uurtje de plank los. Evengoed kostte het wat tijd om mijn lijf weer in de normale plooi te krijgen na de ongelukkige werkhouding onder het bureau. Zonder dat blad is het bureau veel beter te hanteren en vooral: veel makkelijker te demonteren.

Het naar beneden halen van de houten luxaflexen en de houders was daarna een fluitje van een cent. En ook de oude, gammele keukenkast sputterde niet lang tegen toen zijn tijd gekomen was!

Iets complexer waas het weghalen van het laminaat uit de hal. Ik had geen idee wat voor kwaliteit dit was: sterk of slap, licht of zwaar. Uiteindelijk kostte het leegruimen van de hal nog meer tijd dan het verwijderen van het laminaat. Dit (derdehands) laminaat lag niet vast aan de vloer en was deels al verzaagd. Dat maakte het aanzienlijk simpeler te hanteren. Het kostte dan ook weinig inspanning om de grote platen te breken in hanteerbare en handzame stukken. Binnenkort de gemeente maar eens bellen voor het ophalen van een vrachtje grof vuil.

Dat grofvuil gaat sowieso nog een moeizaam verhaal worden. Je mag namelijk maar vier keer per jaar gratis grof vuil af laten voeren. Dit is echter aan veel regels gebonden, zodat je niet onbeperkt de rommel naar buiten kan gooien. Zo mag je voor 150 punten afval aanbieden. Op zich geen probleem, waren het niet dat een rol tapijt of zeil al 50 punten is. Dan worden 5 kamers met vloerbedekking ineens wel een probleem. Misschien moet ik maar eens een babbel met de buren gaan maken...

Naast al het sloopwerk is er ook nog iets opbouwends gebeurd. Ik heb nu twee zware dozen staan met allerlei breekbaar spul en glaswerk. Niets van hoge waarde, maar toch wel een hoop snuisterijen waarmee "een huis" ineens "jouw huis" wordt. Ik ben er zelf niet zo goed is maar mijn Moeder is geniaal op dat gebied. Het spul is dus zeer efficiënt en zeer veilig ingepakt. Ik heb er alle vertrouwen in dat dit glaswerk zonder mankeren de overkant haalt!

De tickets zijn binnen.

Het was even schrikken, P&O die ineens veel duurder werd dankzij de semi-flexibele tarieven. Mijn chauffeur kon mij pas heel laat bericht of hij op de gewenste dagen ook beschikbaar was en daardoor kon ik pas afgelopen week boeken. Gelukkig keek ik eerst nog even op de website van P&O. Pfffft, alleen al de overtocht Rotterdam Europoort naar Hull was al 150 euro duurder geworden. Paniek in de tent dus.

Gelukkig is er nog een alternatief: Stena Line. Dat levert een heel andere route op maar brengt je wel naar Ierland. Tot mijn verrassing bleek Stena Line zelfs wat goedkoper geworden te zijn dan eerst.
En dus had ik woensdag de boekingspapieren van Stena Line in handen.

Een hikje van mijn chauffeur kon de pret niet meer drukken. Mijn chauffeur moet namelijk nu drie keer zo veel rijden als in het oorspronkelijke plan, terwijl hij toch al moeite heeft met links rijden. Na van de schrik bekomen te zijn gaf hij gelukkig toch aan te willen rijden!

Ow, en om welke route het nu gaat? De oorspronkelijke route was Rotterdam Europoort - Hull - Liverpool - Dublin - County Clare. De nieuwe route is Hoek van Holland - Harwich - Holyhead - Dun Laoghaire - County Clare. Een tochtje van ongeveer 48 uur, inclusief overnachtingen.

Ik heb er hoe langer hoe meer zin in!

Eindelijk is de lijst af..

Er leek geen einde aan te komen: het inkloppen van boeken. Achteraf ook niet zo verwonderlijk aangezien er nu 293 titels op mijn verkooppagina staan. Goed voor een kleine 9 bananendozen aan boeken die klaar staan voor de verkoop. Plus nog vier dozen met een tweetal encyclopediën.

Naast de 5 dozen die al ingepakt staan vormen deze 13 "verkoop-dozen" alles wat ik nog over heb van 32 meter boeken. Heel veel boeken zijn weggegooid, verkocht of al naar de kringloopwinkel gebracht.

Het reduceren van 32 strekkende meter boeken tot 5 bananendozen vol heeft mij veel tijd en hartepijn gekost. Ik ben dan ook blij en gelukkig dat deze klus afgerond is. Nu is het wachten op de kopers zodat Mamamini minder boeken hoeft op te halen (en mijn reisfonds dus wat meer gevuld wordt)! Nu liggen de elpees klaar om ingeklopt te worden maar dat zijn er hooguit zo'n 50...

Vrijdag is trouwens ook de inspecteur van de woningbouwvereniging geweest. Het bleek een heel schappelijke man te zijn die voor niet meer dan 2200 euro aan klussen op schreef. Dat klinkt flink maar vrijwel alles valt onder de noemer "schoonmaken en leeghalen". Alleen het verwijderen van spijkers en schroeven (opgeschreven voor 50 euro) valt daar niet onder. Nou, ik ga binnenkort wel eens even afstoffen op onmogelijke plaatsen. Das goed voor een besparing van 80 euro... Verder gelukkig geen gezeur.

Het werk gaat gewoon door

Natuurlijk, het werk kan geen rekening houden met wilde plannen van een landverhuizer. En dus wordt deze week even fors aanpoten. Zondag 12 februari hebben wij op het werk het Beginbal van het project "Lewenborg Danst", een groot spektakel met allerlei dansdemonstraties en dansworkshops. Het belooft een gezellige dag te worden. Ik mag mij die dag gezellig bezig houden met informatieverstrekking en cursusinschrijving. En als het tegenzit moet ik ook aan de bak als EHBO-er en/of Bedrijfshulpverlener (bij brand en ontruiming). Geen idee dus of ik het die dag druk krijg...

In ieder geval heb ik vandaag weer mijn jaarlijkse herhaling gehad van Bedrijfshulpverlening, dus dat zit wel snor. En morgen is EHBO aan de beurt voor een herhalingsles. Met die les erbij voldoe ik weer netjes aan de eisen voor een geldig EHBO-diploma. Ik ben er alleen nog niet achter in hoeverre Bedrijfshulpverlening in Ierland ingevoerd is.

De sollicitatie-inspanningen staan vanwege al deze activiteiten wel even een paar dagen op een laag pitje...

Ik rommel natuurlijk wel gewoon door in huis. Ik heb net weer een aantal enveloppen verkocht (ten bate van het reisfonds) en mijn elpees uitgezocht. 75% is prompt op de afstootlijst gezet. Ik ben nu weer volop bezig met boeken op mijn verkooppagina te zetten en binnenkort gaan daar dus ook de elpees volgen.

Zaterdag of maandag ga ik de tickets voor de boot boeken. En vrijdag komt er een mannetje van de woningbouwvereniging eens kijken of mijn woning in orde is en zo nee wat ik in orde moet gaan maken voor ik mijn huis verlaat. Ik vind het wel prettig dat ze erg vroeg komen want dat geeft mij wat meer ruimte om eventuele klussen uit te voeren.

Zo gaat het leven kalm voorbij... :-)

Weer een stap verder

Een emigratie levert ook een hoop papierwerk op. Gelukkig heb ik daar veel tijd voor genomen maar soms loop je tegen onverwachte obstakels op. Zo kan ik mijn adreswijziging niet via internet aan de gemeente doorgeven. De reden: men wil een straatnaam en een huisnummer hebben. Het schijnt dat mijn zwager inderdaad een huisnummer en een straatnaam voor zijn huis heeft, maar wat heb je daaraan wanneer de postbode dat adres niet kent? De postbode kent wel mijn zwager en daar rijd hij of zij soepel naar toe...

Goed, een contactadres in Nederland volstaat ook, dus mijn Moeder kan wat post tegemoet zien van de nodige instanties. In één moeite door ga ik maar even een officiële machtiging schrijven zodat mijn Moeder mijn zaken waar kan nemen. Lijkt mij toch wel handig bij problemen!

Het grote uitzoekwerk is nu gelukkig gebeurd. Het gereedschap staat klaar voor Stichting Gered Gereedschap, allerlei huishoudelijke spullen staan klaar voor Mamamini, een lading verfspullen heb ik dinsdag aan een collega gegeven die gaat verhuizen (was ik ook weer van die bakjes, rollers en stokjes af), een lading computerrommel gaat naar het Wijkinternetcafé en zo worden tal van mensen blij van mijn "uitverkoop".

De tijd dringt, ik heb ook nog maar twee maand te gaan...