De Sprong naar Ierland

Emigreren is een spannende actie. Het is geen eenvoudige beslissing om baan, huis en familie op te geven om in een "ver" buitenland een nieuw bestaan op te bouwen. In deze weblog beschrijf ik mijn belevenissen die vooraf gaan aan de definitieve Sprong naar Ierland.

Mijn foto
Naam:
Locatie: Milltown Malbay, Clare, Ireland

20 februari 2006

Slopen...

Dit keer geen constructief, maar puur destructief nieuws!
Natuurlijk klinkt dit heel erg maar gelukkig is het dat niet. Het geeft gewoon aan dat ik nu een nieuwe fase ingegaan ben: slopen en wegdoen.

Mijn boeken, platen, singels, witgoed en huisraad staan nu op mijn verkooppagina en/of op Speurders. Dat hoef ik nu "alleen" nog maar te verkopen. (Wat overigens nu soepel loopt!) Daar hoef ik dus niet zo veel tijd meer in te steken.

Nu ben ik dus spullen aan het slopen of verwijderen. Met hulp van mijn Moeder heb ik het hoekstuk van mijn L-vormig bureau losgehaald. Een naar klusje, aangezien dit blad aan de onderzijde vastzat met een groot aantal schroeven. Gelukkig begrepen de schroeven goed wat er van ze verlangd werd en had ik in een half uurtje de plank los. Evengoed kostte het wat tijd om mijn lijf weer in de normale plooi te krijgen na de ongelukkige werkhouding onder het bureau. Zonder dat blad is het bureau veel beter te hanteren en vooral: veel makkelijker te demonteren.

Het naar beneden halen van de houten luxaflexen en de houders was daarna een fluitje van een cent. En ook de oude, gammele keukenkast sputterde niet lang tegen toen zijn tijd gekomen was!

Iets complexer waas het weghalen van het laminaat uit de hal. Ik had geen idee wat voor kwaliteit dit was: sterk of slap, licht of zwaar. Uiteindelijk kostte het leegruimen van de hal nog meer tijd dan het verwijderen van het laminaat. Dit (derdehands) laminaat lag niet vast aan de vloer en was deels al verzaagd. Dat maakte het aanzienlijk simpeler te hanteren. Het kostte dan ook weinig inspanning om de grote platen te breken in hanteerbare en handzame stukken. Binnenkort de gemeente maar eens bellen voor het ophalen van een vrachtje grof vuil.

Dat grofvuil gaat sowieso nog een moeizaam verhaal worden. Je mag namelijk maar vier keer per jaar gratis grof vuil af laten voeren. Dit is echter aan veel regels gebonden, zodat je niet onbeperkt de rommel naar buiten kan gooien. Zo mag je voor 150 punten afval aanbieden. Op zich geen probleem, waren het niet dat een rol tapijt of zeil al 50 punten is. Dan worden 5 kamers met vloerbedekking ineens wel een probleem. Misschien moet ik maar eens een babbel met de buren gaan maken...

Naast al het sloopwerk is er ook nog iets opbouwends gebeurd. Ik heb nu twee zware dozen staan met allerlei breekbaar spul en glaswerk. Niets van hoge waarde, maar toch wel een hoop snuisterijen waarmee "een huis" ineens "jouw huis" wordt. Ik ben er zelf niet zo goed is maar mijn Moeder is geniaal op dat gebied. Het spul is dus zeer efficiƫnt en zeer veilig ingepakt. Ik heb er alle vertrouwen in dat dit glaswerk zonder mankeren de overkant haalt!