De Sprong naar Ierland: oktober 2007

De afgelopen tijd was niet bijzonder inspirerend voor het schrijven van wijdlopige verhalen in mijn weblog. Niet dat er niets gebeurd is maar mijns inziens was het niet spannend genoeg om de hele wereld mee te vervelen. :-)

In ieder geval is het “I Do”-seizoen weer bijna voorbij. De goede doch drukke weken van drie huwelijkspartijen per week is vrijwel voorbij. De top was wel het “Bank Holiday Weekend” in juli. Vanwege de extra vrije dag en het te verwachten mooie weer (dat viel wat tegen) hadden wij vijf huwelijken op rij. De - over het algemeen -mooie bruiden en bruidsmeisjes wegen toch niet helemaal op tegen het geregeld nogal vervelende gedrag van mannelijke (knetterzatte) bezoekers. Wat dat betreft is er geen verschil tussen Holland en Ierland!
Maar goed, drie tot vijf huwelijken op rij betekent voor mij toch behoorlijk stevig doorwerken. De gewone taken blijven immers gewoon doorgaan: veiligheid en schoonmaken. Het verschil zit er met name in dat ik ook ingezet word op de bruiloft zelf (oppikken lege glazen, flessen en kopjes; uitserveren late-avond-snacks; opruimen zaal na afloop), de meeste roomservices uit kan voeren (= klaarmaken en naar de kamer brengen) en de ongevalletjes in het herentoilet schoon kan maken. [Mijn collega-nachtportier vermaakt zich op receptie onder meer met het tellen van 7 kassa’s, inchecken van late aankomsten, opzetten van wektelefoontjes, regelen van taxi’s, uitgeven van sleutels en dergelijke.] En aan het einde van de rit blijven wij, de beide nachtportiers, over om de laatste mensen naar hun kamers of in een taxi te bezemen, de ontbijtkaarten te verzamelen en de lobby, gang, toiletten en bar weer gebruiksklaar te maken voor de ochtendploeg.

Toch is dit zeer zeker geen vervelend werk. Ik vind het heerlijk om contact te hebben met de gasten en daar heb ik natuurlijk alle gelegenheid voor. Veel meer dan een leidinggevende ben ik iemand die het heerlijk vind om anderen te faciliteren. Geen betere beloning voor mij dan een bruid en bruidegom die aan het einde van de dag hartelijk bedanken voor al het werk verricht!

Website

De afgelopen tijd heb ik ook nog tijd kunnen vinden om mijn websites grondig te restylen. Het is de bedoeling de nieuwe versie op 1 november te lanceren. Meest opvallende verschillen met de voorgaande versie: een frisser kleurenschema (dan donkergroen naar lichtgroen), geen frames meer en betere zoekmogelijkheden. Ik ben nog volop bezig met het ontwikkelen van een mailformulier voor de abonnees. Dat loopt wat stroever dan gepland. Als het mailformulier werkend is ga ik weer volop aan de gang met het toevoegen van gegevens en kan de marketingcampagne (low-key!) gaan starten. Och, het houd mij van de straat en uit de kroeg. En misschien dat het een paar centen binnen gaat brengen in het laagseizoen.

Moeders

Zoals eerder aangeven heeft mijn ouwe moedertje ook Nederland achter zich gelaten. In eerste instantie woonde zij in bij mijn zuster (wat ik ook gedaan heb na mijn aankomst) maar gelukkig vonden wij vrij vlot een eigen appartement voor haar. Dat appartement bleek toch niet zo fijn te zijn als het leek. Het was niet duur (70 euro per week voor een volledig ingericht appartement) maar de kwaliteit bleek tamelijk hopeloos. Maar er is in Milltown Malbay gedurende de zomer geen appartement te vinden dus ze blijf er noodgedwongen maar zitten. Met aflopen van het seizoen loopt echter ook de hoeveelheid buitenlands personeel terug en komt er ruimte op de woningmarkt. Tijd voor een babbeltje met mijn huisbaas dus. En zie: begin oktober is mijn moeder verhuisd van haar koelkast naar een veel mooier appartement. Voor een tientje in de week meer heeft zij nu een goed, warm appartement met een fantastisch uitzicht (gelukkig niet meer op mijn huis). Het bevalt haar uitstekend is zij is duidelijk gelukkiger nu.

Wintertijd

Gisteravond is ook hier de wintertijd weer begonnen. Voor mij een teken dat ik mijn kerstpakketjes voor moet gaan bereiden. Maar ook een teken dat magere tijden in aankomst zijn. Afgelopen winter werd mijn aantal uren gedurende de winter gehalveerd en nu ziet het er nog somberder uit. Gedurende de winter gaat er namelijk gebouwd en geknutseld worden aan het hotel. Consequentie daarvan is dat het hotel vrijwel de hele maand januari gesloten is. Geen hotel = geen werk = geen salaris. Nu heb ik nog een aantal betaalde vakantiedagen over van dit jaar maar toch gaat het erg zuinig worden. Misschien kan ik nog wat bijklussen in ons zusterhotel in Doolin maar ik ga toch ook maar eens informeren voor een uitkering. Er moet toch brood op de plank komen…

Om toch positief te eindigen plaats ik maar een paar fotootjes: