De Sprong naar Ierland

Emigreren is een spannende actie. Het is geen eenvoudige beslissing om baan, huis en familie op te geven om in een "ver" buitenland een nieuw bestaan op te bouwen. In deze weblog beschrijf ik mijn belevenissen die vooraf gaan aan de definitieve Sprong naar Ierland.

Mijn foto
Naam:
Locatie: Milltown Malbay, Clare, Ireland

19 augustus 2005

Op de plaats rust

Na het vele harde werk van de laatste weken, doe ik het nu even wat kalmer aan. De toenemende drukte op het werk is daar onder meer debet aan. Op 17 september is er weer de Startmanifestatie (Open Dag), een week later starten de cursussen en nog een week later moet het handleidingen-project rond zijn. Voor al deze zaken ben ik tenminste mede-verantwoordelijk. En het dagelijkse werk gaat natuurlijk gewoon door.

Toch is het een raar idee dat je sommige dingen voor het laatst doet. De komende Startmanifestatie is de zesde waarvoor ik verantwoordelijk ben. Maar in 2006 zal een ander het mogen trekken. En voor de cursussen ben ik nu vier jaar verantwoordelijk. Een taaie klus is het geweest om een serie verlieslatende, ietwat elitaire en op vriendjespolitiek gebaseerde cursussen om te bouwen naar een serie quite draaiende, voor een breed publiek toegankelijke en betaalbare cursussen. En dat te midden van een lading bezuinigingsgeweld. Zo'n moeilijke klus laat je niet gemakkelijk los, vooral als je weet dat de klus nog niet af is...
Het handleidingen-project is heel duidelijk ontstaan als gevolg van mijn aanstaande vertrek. Ik heb namelijk in de loop der jaren aardig wat kennis opgedaan over de apparatuur en de procedures op mijn werk. En om dat over te dragen aan mijn opvolger kan heel lastig worden. Ik mag namelijk aannemen dat de nieuwe medewerker pas aan zal treden wanneer ik al hoog en breed in Ierland zit. Maar ook voor het inwerken van vrijwilligers en stagiaires zag mijn chef het wel zitten om te kunnen beschikken over handleidingen. En dus liggen er nu 41 handleidingen klaar om kritisch getest te worden. Ik heb mijn collega's gevraagd kritisch te zijn en op elke slak zout te leggen. Dus dat gaat nog een hele klus worden om hun bijtende commentaren te gaan verwerken! :-)

Intussen stroomt speurders.nl vol met allerlei kleine en grotere materialen die ik te koop aan bied (ten bate van het reisfonds). Dat zal binnenkort ook wel minder worden, simpelweg omdat de voorraad op gaat raken. Wel begint zich al een aardig stapel lege bananendozen te vormen, zodat ik over een tijdje niet gehinderd wordt door een gebrek aan inpakdozen.

Alles zal nu even een paar versnellingen terug moeten schakelen, maar dat komt in oktober wel weer op gang. Het doorsnuffelen van rommeldozen en het selecteren van de boeken kan in ieder geval nog gewoon doorgaan. Maar ik houd even op de plaats rust!