De Sprong naar Ierland

Emigreren is een spannende actie. Het is geen eenvoudige beslissing om baan, huis en familie op te geven om in een "ver" buitenland een nieuw bestaan op te bouwen. In deze weblog beschrijf ik mijn belevenissen die vooraf gaan aan de definitieve Sprong naar Ierland.

Mijn foto
Naam:
Locatie: Milltown Malbay, Clare, Ireland

07 december 2006

Rijlessen

Het heeft even geduurd maar ik ben eindelijk met mijn rijlessen begonnen.

Het was de bedoeling dat ik er eerder mee zou gaan beginnen maar ik wilde niet een financiële verplichting en last aangaan voor er een ander afgelost was. En na het nodige internationale geharrewar heb ik eindelijk mijn oprotpremie (officieel: doorstroompremie) van de gemeente Groningen binnen. Het bedrag is leuk genoeg om in 1 keer de kosten van mijn emigratie af te kunnen lossen. Een flexibel krediet op je nek wanneer je gaat emigreren is niet leuk maar dit behoorde nog tot de rampspoed uit het verleden. Nu eens kijken wat voor nare verrassingen er nog gaan komen vanuit Nederland ten aanzien van de zorgpremie (zal ik wel voor 75% terug moeten betalen), belasting (blijven ze met hun vingers van mijn premie af?) en studiefinanciering (hoe hoog gaat de aflossing worden voor mijn laatste aflosjaar?). Ik ben niet van plan er wakker van te liggen…

Positiever is dus dat ik eindelijk met mijn rijlessen ben begonnen. In Nederland struikel je ongeveer over de rijscholen maar in county Clare is dat zeker niet het geval. Na enig zoeken bleken er drie alternatieven te zijn: 1 rijschool in Killernan (helaas van een neef waar ik geen cent aan wil besteden), 1 rijschool in Kilrush (een half uur rijden verderop) en 1 nieuwe rijschool in Mullagh (ca. 15 minuten verderop). De laatste heeft uiteindelijk mijn klandizie gewonnen.

Door een klein misverstand had ik nog dezelfde middag dat ik haar belde mijn eerste rijles en dat ging vrij aardig. Dat wil zeggen: enigszins tot mijn verbazing stonden het hek en de muur nog na mijn uurtje oefenen. Voor de muur had ik door een paar meter gras moeten ploegen maar het hek stond gelijk aan de parkeerplaats. Maar goed, ik had geen noodingrepen van de instructrice en liet slechts 1 keer de motor afslaan (ik vergat gas te geven bij het schakelen naar de tweede versnelling). Ze was er blij mee dat ik nog nooit eerder gereden had want vanwege het Ierse systeem met tijdelijke rijbewijzen moet zij doorgaans eerst een aantal nare gewoonten zien af te leren. Daar heb ik geen last van…

In ieder geval is mijn aanvraag voor het theorie-examen de deur al uit. Dat duurt een week of drie voor ik daar terechtkan en als ik het haal krijg ik mijn tijdelijk rijbewijs al. Ik mag dan de weg al op mits vergezeld van een ervaren chauffeur. Het aanvragen van het examen kan direct na mijn theorie-examen maar duurt vervolgens nog ongeveer een jaar. Voldoende tijd om een hoop rijlessen te nemen en ervaring op te doen!

Toch zal ik nog een hoop moeten leren. Op dit moment moet ik vooral aan zelfvertrouwen (altijd al een zwak punt van mij, hinderde mij ook met de danslessen) werken. En ik moet afleren om mijn kracht te gebruiken mij gas geven en remmen. Zodra ik op het gaspedaal trapte schoot de motor naar 2000 toeren terwijl de instructrice niet meer dan 1400 wilde zien. Lastig! En mijn snelheid van handelen moet wat omhoog (ik moet nog nadenken voor ik handel aangezien het automatisme er nog niet is). De instructrice is echter hoopvol en bereid mij meer lessen te geven.

In ieder geval heb ik een aardig ezelsbruggetje om te onthouden welk pedaal waar zit (niet onbelangrijk lijkt mij): het ABC-systeem. Van rechts naar links: Accelarator (gas pedaal), Brake (rempedaal), Clutch (koppeling).

Ow, en de lessen zijn een fractie goedkoper dan in Nederland. Ik betaalde voor deze eerste les niet meer dan 30 euro voor een vol uur les. De aanvraag voor mijn theorie-examen kostte mij slechts 35,50 euro. Ik cross nu nog mijn rondjes op een grote parkeerplaats (maatje voetbalveld) maar de instructrice denkt dat ik met een les of drie vier veilig genoeg ben voor de openbare weg. We zullen zien…

[Update]
Ook de tweede les heb ik overleefd. Rijden in de tweede versnelling is nog een probleem. Ik reageer nog te abrupt daarvoor. Maar een testje in achteruit rijden ging heel aardig, behalve dat ik even niet meer wist hoe te stoppen (ik liet eerst de koppeling los in plaats van hem geheel in te trappen). De noodstop ging echter perfect en volstrekt gedachteloos. Zonder er bij na te denken ramde ik de rempedaal in toen een idioot pal voor mijn neus ineens de parkeerplaats op kwam scheuren…