Kleine ongemakken om rekening mee te houden

Verhuizen naar Ierland is in principe niet moeilijker dan verhuizen van Groningen naar Zeeland (of om een andere wereldreis te beschrijven: van Amsterdam naar Zaandam).

Oké, er zijn een aantal dingen anders waar je wel even rekening mee moet houden:
a) de verhuizing is door de grotere afstand wat kostbaarder dan Groningen-Zeeland. Hoe meer spullen je mee wilt nemen, hoe kostbaarder het wordt. Verhuis je, zoals ik, in een gewone personenauto volgeladen met je meest intieme spullen en zonder meubelen, dan hoeft de gehele reis niet meer te kosten van een kleine 1000 euro (inclusief reis- en benzinekosten).
b) let goed op tot wanneer je reisdocumenten geldig zijn. Tot voor kort was het mogelijk je reisdocumenten te verlengen bij het dichtstbijzijnde consulaat (in mijn geval Limerick) maar na de laatste wijziging moet je gewoon naar de ambassade in Dublin. Als je reisdocumenten nog maar kort geldig zijn, is het meestal goedkoper om ze alvast in Nederland te laten verlengen.
c) Als je een braaf Nederlander bent en wilt blijven stemmen, dan moet je zelf actie ondernemen. Je kunt je registreren bij de gemeente Den Haag als wonende in het buitenland en zij zenden je dan formulieren voor registratie en voor de wijze waarop je wilt gaan stemmen.
d) Sommige Nederlandse instanties worden spontaan vergeetachtig wanneer je in het buitenland woont. Belangrijk voorbeeld hiervan is de Informatiseringsbank. De afgelopen jaren gebeurde het aanvragen van draagkrachtmeting voor mij studieschuld hoofdzakelijk door niet te reageren op een brief (alleen terug te sturen wanneer je geen draagkrachtmeting meer wilde) waarna zij zelf bij de Belastingdienst mijn inkomensgegevens over het afgelopen jaar opvroegen. Nu ik in Ierland woon snappen zij dat niet meer en moet ik zelf voor een jaaropgave van de Belastingdienst zorgen. Dat is tamelijk vervelend, aangezien de Belastingdienst hierover niet gemaild kan worden. Alleen bellen is mogelijk. Zorg er dus voor dat je de jaaropgaven van de Belastingdienst van de laatste drie jaar al in huis hebt vóór je vertrekt. Dat scheelt een hoop ergernis.

Maar goed, tot zo ver de ergernissen.

Ik kwam er laatst echter weer achter dat Ierland wezenlijk anders is dan Ierland. Terwijl ik wat ziekig was (helaas kennen ze in Ierland ook de griep) besloot ik toch gewoon door te werken. Ik was wel zo wijs even niet op de fiets naar mijn werk te gaan maar even gebruik te maken van de lokale taxi (niet meer dan vijf euro voor een rit van ongeveer vier kilometer van mijn huis in Milltown Malbay naar mijn werk in Spanish Point) en van collega’s (verschillende collega’s wonen in Ennis en passeren direct mijn huis). Op één avond ging het echter bijna gruwelijk mis. Ik had mijn collega-nachtportier gevraagd mij thuis op te pikken om samen aan het werk te gaan. Helaas was hij door het krediet heen van zijn mobieltje zodat hij mij niet kon melden dat dat niet mogelijk was. En dus stond ik 2 minuten voor het begin van mijn werk nog voor de deur thuis, op een afstand van een half uur stevig wandelen. En toen bleek maar weer dat burenhulp in Ierland absoluut nog niet uitgestorven is. De eigenaar van een winkel bij mij in straat zag mij wachten en vroeg of ik op een lift stond te wachten. Ik bevestigde dat en gaf aan dat ik inmiddels een probleem aan zag komen. Zonder aarzelen bood hij aan mij even naar het werk te brengen. Zo gezegd zo gedaan en slechts 2 minuten te laat arriveerde ik op het werk. Een dankjewel was voldoende...

Wat ook heel opvallend is in Milltown Malbay is de totale afwezigheid van hondenpoep. Het is in Ierland niet gebruikelijk een hond puur als huisdier te hebben. En dus heeft men in de “stad” (Milltown Malbay telt zo’n 1200 inwoners) bijna geen honden. (Daarbuiten zijn prompt veel meer honden, maar dat zijn honden met een baan: bijvoorbeeld racehonden, jachthonden en waakhonden.) Het is wel prettig gewoon door te kunnen stappen zonder vuile schoenen op te lopen of te lopen glibberen :-)

Ow, en voor de fanatieke volgers van mijn weblog. Ik heb al eerder aangegeven dat het hier in Ierland prima met mij gaat en dat ik in hoog tempo aan het veranderen ben. Als bewijs voor dat heb ik even een kleine kwis.

Zoek de verschillen!

Foto 1: Een (scan van een) foto van mijn oude werk Groningen, gemaakt in februari.

Foto 2 & 3: Een tweetal foto's gemaakt aan het einde van mijn dienst op mijn werk in Spanish Point, Ierland.