Soms zit het mee...
... en soms juist weer mee.
Tot mijn grote schrik raakte ik van het weekeinde mijn chauffeurs kwijt. Het leverde uiteindelijk te veel moeilijkheden op. Ik vind het erg jammer want ik had hun graag laten zien waar ik nu kom te wonen. Nu ja, ze hebben al beloofd wat later te komen, wanneer ik mijn eigen optrekje heb.
Gelukkig heb ik meer goede vrienden, dus binnen een dag was een nieuwe chauffeur met auto geregeld. Deze vriend heeft helaas wel een kleinere auto dus kan ik nog wat minder meenemen. Daar valt gelukkig mee te leven. Immers, mijn moeder is nu ook begonnen met plannen te maken voor een emigratie. En zij wilt absoluut een busje huren om wat meubeltjes mee te kunnen nemen. Dat is ook voor mij handig omdat sommige grote stukken (o.a. schilderijen, kinderledikantje en eettafel) dan met haar mee komen.
Intussen verloopt het opruimen voorspoedig. Ik heb onlangs ook maar eens mijn keuken aangepakt. Het is toch raar keuzes te moeten maken over spullen die je zo lang gebruikt hebt. Maar ik kan nu eenmaal niet alles meenemen. En nu is dus mijn koffieservies gereduceerd tot 2 kop en schotels en is de helft van mijn mokken weg. Ook mijn friteuse en bakspullen (toch al van twijfelachtige kwaliteit) zijn gesneuveld. Mijn broodbakmachine en bloemenvazen (in Ierland peperduur) gaan echter wel mee. Over de combimagnetron twijfel ik nog...
Ook mijn "gereedschapskast" heb ik inmiddels aangepakt. Grutjes, wat heb ik nog een hoop gereedschap! Ik heb maar een grove sortering gemaakt in "kan weg", "nog eens bekijken" en "gereedschap" anders zag ik door de bomen het bos niet meer.
Een deel van de spullen is inmiddels verzegd. Ik had een flinke c100-tas vol met stroomdraden, stekkers, fittingen en meer van dat soort rommel. Dat blijkt op rommelmarkten gewild spul te zijn, dus binnenkort komt iemand die tas even ophalen. Binnenkort moet ik het gereedschap maar eens gaan bekijken. Ik heb bijvoorbeeld drie hamers en dat is wel wat veel. En ik zal vast wel meer dubbel gereedschap hebben. In ieder geval kwam ik ook nog wat brommergereedschap tegen terwijl ik al 20 jaar geen brommer meer heb. Stichting Gered Gereedschap kan dus binnenkort een telefoontje verwachten!
En kabbelt het leven rustig voort terwijl de kalender met een noodtempo de dagen weg tikt!
Tot mijn grote schrik raakte ik van het weekeinde mijn chauffeurs kwijt. Het leverde uiteindelijk te veel moeilijkheden op. Ik vind het erg jammer want ik had hun graag laten zien waar ik nu kom te wonen. Nu ja, ze hebben al beloofd wat later te komen, wanneer ik mijn eigen optrekje heb.
Gelukkig heb ik meer goede vrienden, dus binnen een dag was een nieuwe chauffeur met auto geregeld. Deze vriend heeft helaas wel een kleinere auto dus kan ik nog wat minder meenemen. Daar valt gelukkig mee te leven. Immers, mijn moeder is nu ook begonnen met plannen te maken voor een emigratie. En zij wilt absoluut een busje huren om wat meubeltjes mee te kunnen nemen. Dat is ook voor mij handig omdat sommige grote stukken (o.a. schilderijen, kinderledikantje en eettafel) dan met haar mee komen.
Intussen verloopt het opruimen voorspoedig. Ik heb onlangs ook maar eens mijn keuken aangepakt. Het is toch raar keuzes te moeten maken over spullen die je zo lang gebruikt hebt. Maar ik kan nu eenmaal niet alles meenemen. En nu is dus mijn koffieservies gereduceerd tot 2 kop en schotels en is de helft van mijn mokken weg. Ook mijn friteuse en bakspullen (toch al van twijfelachtige kwaliteit) zijn gesneuveld. Mijn broodbakmachine en bloemenvazen (in Ierland peperduur) gaan echter wel mee. Over de combimagnetron twijfel ik nog...
Ook mijn "gereedschapskast" heb ik inmiddels aangepakt. Grutjes, wat heb ik nog een hoop gereedschap! Ik heb maar een grove sortering gemaakt in "kan weg", "nog eens bekijken" en "gereedschap" anders zag ik door de bomen het bos niet meer.
Een deel van de spullen is inmiddels verzegd. Ik had een flinke c100-tas vol met stroomdraden, stekkers, fittingen en meer van dat soort rommel. Dat blijkt op rommelmarkten gewild spul te zijn, dus binnenkort komt iemand die tas even ophalen. Binnenkort moet ik het gereedschap maar eens gaan bekijken. Ik heb bijvoorbeeld drie hamers en dat is wel wat veel. En ik zal vast wel meer dubbel gereedschap hebben. In ieder geval kwam ik ook nog wat brommergereedschap tegen terwijl ik al 20 jaar geen brommer meer heb. Stichting Gered Gereedschap kan dus binnenkort een telefoontje verwachten!
En kabbelt het leven rustig voort terwijl de kalender met een noodtempo de dagen weg tikt!
posted by Eddy Landzaat | 02:22
1 Comments:
Hoi,
ik heb je weblog gelezen en wilde je even veel succes wensen in Ierland, ik hoop dat je er vind wat je zoekt.
Groetjes Esther
Een reactie posten
<< Home