De Sprong naar Ierland

Emigreren is een spannende actie. Het is geen eenvoudige beslissing om baan, huis en familie op te geven om in een "ver" buitenland een nieuw bestaan op te bouwen. In deze weblog beschrijf ik mijn belevenissen die vooraf gaan aan de definitieve Sprong naar Ierland.

Mijn foto
Naam:
Locatie: Milltown Malbay, Clare, Ireland

19 september 2005

Eindelijk eens grote opruiming!

Tot nu toe ging de opruiming van mijn boeken bijzonder traag. Afgelopen zaterdag, tijdens de Startmanifestatie 2005 in Lewenborg, heb ik echter een flinke portie boeken kunnen (laten) verkopen. Laten verkopen, want als co-organisator van de Startmanifestatie had ik het zelf veel te druk om nog boeken te kunnen verkopen. En dus was mijn moeder gestrikt.
Ik had in totaal 11 bananendozen boeken overgebracht naar Het Dok om te verkopen. Volgens mijn moeder was dat een stapeldolle actie. In Alkmaar, waar zij geregeld op rommelmarkten staat, krijg je bijna geen fluit voor boeken. Voor een dubbeltje gaat nog net en dan nog moet het een dik boek zijn. Mijn moeder vond het dus heerlijk om hier boeken voor echte prijzen te verkopen. En dat deed ze dan ook veel! Twee bananendozen zijn geheel leeg gegaan, terwijl de nodige andere dozen beduidend lichter zijn geworden. En de opbrengst was meer dan respectabel!

Na deze verkoop kan ik ook eindelijk het bos weer terug vinden tussen alle bomen. De komende tijd mag Mamamini zich dus ontfermen over een aantal dozen met pocketboekjes, gaan de echt mooie boeken richting Speurders en komt het restant op de verkooppagina van mijn eigen website. Stap voor stap hoop ik zo het benodigde bedrag bijeen te krijgen voor de feitelijke reis naar Ierland.

De Startmanifestatie was in ieder geval weer een gezellig feest. Braderie in Winkelcentrum Lewenborg, informatiemarkt voor Wijkcentrum Het Dok, kleedjesmarkt en luchtkussen bij de EmmaĆ¼skerk, concerten in jongerencentrum ACL, Antilliaanse muziek en eten bij AmbiĆ«nte/Stichting Forsa en verschillende Open Huizen verspreid door de wijk. Er was voor elk wat wils.
Ik vind het ook altijd heel prettig om te zien hoe verschillende instellingen, organisaties, clubs en verenigingen op de startmanifestatie met elkaar in contact komen. Op een heel informele wijze komt men dan wat te weten over het werk van anderen en kunnen er persoonlijke contacten gelegd worden. En zo babbelen Nederlandse hangjongeren ineens met Antilliaanse ouderen, speelt een Indische band voor asielzoekers uit diverse verre landen en wordt de cursus peutermuziek gehouden in het Zorgcentrum Mercator. Geen moeilijk gedoe of ambtelijke blabla over integratie, maar gewoon direct kennismaken met elkaar. Respect voor je buren is een belangrijk onderdeel van de strijd tegen verdergaande moreel verval en intolerantie.

Elke baby, arm of rijk, van welke kleur dan ook, is immers naakt en hulpeloos geboren...